HOYRAT RÜZGÂR KIRDI MI DALLARINI

GÜLCE-BULUŞMA TÜRÜ BİR ŞİİR /16.03.2015 - GÜNÜN GÜLCESİ 

Hoyrat Rüzgâr Kırdı Mı Dallarını,
İncindin mi Çınarım!
...
Belki kırılır dalların,
Belki kurursun köklerinin üzerinde
Fakat asla yıkılmaz-sın;
Yıkılmaz-sın Çınarım!
İsminle özdeş bir gücün vardır!
Dillere destandır sağlamlığın;
Adınla anılır güven, itimat...
Lâkin
Hayat, Sürprizlerle Doludur
Şaşırtır seni, zaman…
Güvenme;
Ne köküne, ne güçlü dallarına...
Öyle bir kopar ki bora, başında;
Öyle insafsız/hoyrat eser ki;
Ne dal kalır, nede kök;
Çarpar kanadını dağıtır, döker...
Yıkılır inançların,
Sükût-u hayal çöker…
**
Sen Ki;
Mevsimlerin, Yılların,
Ayın- Güneşin Saygısına mazhar olmuşsun

Özen gösterirken Lodos/Kasırga
İncitmezken dalını, yaprağını;
Bir anda kükredi, esti güneyden,
Rotayı şaşırmış hırçın Kara-yel!
Raydan çıkmış deli bora, dizginsiz!
Yıktı geçti, alamadı hızını...
*
'Kadınlar Günü' mü?
Hadi ordan güldürmeyin insanı!

İnandığım, savunduğum değerler
Hepsi süpürülüp çöpe atıldı..

Değişmez bu kaide;
Merkez etrafında döner pervane...

Hayat denen muamma sürprizler manzumesi...
Karakteri, yıkıp dökmek-se rüzgârın;
Çınarın, suskunluğunda saklı, esrarı...
*
Böbürlenme ey rüzgâr;
Zannetme ki dallarını sen kırdın
Seni kıvrım-kıvrım yere çalardı amma
Çınar, kırmayı değil kırılmayı yeğledi...
…
"Bildim kusurumu, anladım" deme;
Bu saatten sonra BİLSEN NE YAZAR

Sözler kifayetsiz, geçti dönemi
Fermanlar yazılsa yok bir önemi...

08 MART 2015 - Metanet Yazıcı
(Yayınlanma Tarihi 16 Mart )